مرتبه
تاریخ : چهارشنبه 13 تیر 1397
از ساعت های شماطه دار و پاندولی در عشایر خبری نبود
ساعت های مچی هم در زمان های بعد در عشایر رایج شدند
زمان تمامی امورات عشایر مانند صبح زود بیدار شدن،
احشام را به چرا بردن، صبحانه، ناهار، شام خوردن اکثراً با ساعت بیولوژیک و طبیعی بدن و صدای دل نشین حیوانات دوست داشتنی مانند خروس، گاو، گوساله، گوسفند، بره و بعضی مظاهر طبیعت مانند دان اولدوزو، کاروان قیران، اولگار و... پرتوهای سپیده دم صورت می گرفت.
ساعت بیولوژیک و خدادادی بدن دقیق ترین و طبیعی ترین ساعت بدن موجودات زنده است. تقریباً می شود گفت: سنسورهای این ساعت بیشتر برای فوتون های نور تنظیم شده اند!
لامارک نظریه ای دارد با این مضمون: اگر موجودات زنده از یک یا چند عضو و اندام بیشتر استفاده نمایند آن عضو و اندام تقویت می شود در صورت عدم ساعت های صنعتی ساعت های بیولوژیک موجودات زنده تقویت می شوند و تنظیم زمان امورات موجودات زنده با ساعت های بیولوژیک صورت می گیرد. این گیرنده طبیعی به موجودات زنده در تشخیص زمان تغذیه، استراحت، خواب و بیدار شدن به نحو احسن کمک می کند.
در سپیده دم بزرگان خانواده های عشایر با تابش اولین پرتو آفتاب بیدار می شدند
صدای خوش آیند مرغان و احشامی مانند گاو، گوساله، گوسفند، بره، شیهه اسبان و سگهای اغلب بیدار گله ها چقدر به روان انسان ها آرامش می داد
از جیغ دل خراش و فرکانس بالای بوق آهن پاره ها و ابو طیاره ها با سوخت های فسیلی، دودزا، سربدار و دشمن طبیعت خبری نبود
جا دارد بنویسم تمامی جنبه های زندگی در عشایر با آن همه سادگی اش زیبا و قشنگ و دوست داشتنی بود...
طبقه بندی: مدیران اجرایی،
ارسال توسط مدیر اجرایی علی ارژنگ
برچسب : نویسنده : 1baharestan-26 بازدید : 173